Łowicz. „Requiem” Giuseppe Verdiego w katedrze zainauguruje cykl Z operą przez Łódzkie (foto)

Oczywiście wszystko przy budynku królowej niebios paciamamy:-)

Podczas spotkania 26.03.2023r. z europosłami PiS Dominikiem Tarczyńskim i Zbigniewem Kuźmiukiem w Radomiu pojawił się temat reparacji wojennych od Niemiec. W wyjątkowym wydaniu, bo na spotkanie przyszła kobieta, która pamięta, co niemieccy najeźdźcy robili w Polsce w latach 1939-1945. *Piliśmy czarną kawę zbożową bez cukru, bo cukru nie było. Trzeba było wszystko pożyczyć i jeść kartofle pożyczone z solą* - mówiła kobieta, wyraźnie się przy tym wzruszając. Widać, że te ponure obrazy sprzed lat odcisnęły piętno na jej życiu. - Bardzo pani współczuję tego cierpienia - odpowiedział europoseł Dominik Tarczyński. Później padła deklaracja.  Chciałem pani przyrzec, że będziemy robić wszystko, aby te reparacje były zapłacone. Chciałbym, żeby pani była pewna, że zrobimy wszystko, co w naszej mocy – podkreślił Tarczyński z PiS. Pani Genowefa podzieliła się jeszcze jednym wspomnieniem i idealnie spuentowała całą dyskusję. - Tata płacił przy podatku na odbudowę Warszawy. Ja nosiłam do szkoły co miesiąc po dwa złote na odbudowę Warszawy. Cała Polska odbudowywała Warszawę, a oni teraz niech oddadzą! - powiedziała, po czym rozległ się aplauz.  *Tusk, posłuchaj tych słów* - napisał w mediach społecznościowych Tarczyński.

W okresie popowstaniowym na skutek systematycznego i planowego wyburzania zniszczeniu uległo ponad 30% zabudowy lewobrzeżnej Warszawy, tzn. więcej niż uległo zniszczeniu w czasie dwóch miesięcy powstania. Gdy dodać do tego straty powstałe w sierpniu i wrześniu 1944 roku oraz zniszczenia, do których doszło w wyniku oblężenia miasta we wrześniu 1939 roku i zagłady warszawskiego getta, okazuje się, że wojna przyniosła zniszczenie 84% zabudowy lewobrzeżnej Warszawy. Jeśli przyjąć szacunek dla całego miasta z Pragą włącznie, to wynosił on 65%. Przybliżona ilość gruzów pokrywających Warszawę w 1945 roku oszacowana została na 20 milionów metrów sześciennych. W ujęciu bardziej szczegółowym stan zniszczeń przedstawiał się następująco: mosty – 100%; kubatura budynków przemysłowych – 90%; budynki zabytkowe (w tym kościoły) – 90%; kubatura obiektów kultury – 95%; kubatura obiektów służby zdrowia – 90%; kubatura obiektów szkolnictwa – 70%; izby mieszkalne – 72,1%. Zniszczeniu uległo także 50% budynków i urządzeń elektrowni; 65% długości miejskiej sieci elektrycznej; 46% łącznej wartości obiektów gazowni i sieci gazowej; 100% central telefonicznych; 70% telefonicznej sieci kablowej; 30% łącznej wartości obiektów wodociągowych; 28,5% łącznej wartości obiektów kanalizacyjnych; 30% powierzchni ulic; 85% długości sieci tramwajowej; 91% kubatury zajezdni tramwajowych i autobusowych; 75% jednostek taboru tramwajowego; 98,5% lamp ulicznych; 60% drzewostanu w parkach; 60% wartości ogrodu zoologicznego; 95% urządzeń węzła kolejowego w granicach miasta; 100% dworców kolejowych, 100% urządzeń i sprzętu lotnictwa pasażerskiego; 85% taboru żeglugi rzecznej. Istnieje także jeszcze jeden, niewymierny zakres strat, mianowicie mienia indywidualnego – jeżeli nie poprzez całkowitą jego grabież, to poprzez zniszczenie wraz z palonymi i burzonymi budynkami. Autorzy sporządzonego w 2004 roku Raportu o stratach wojennych Warszawy oszacowali całość strat materialnych poniesionych przez miasto i jego mieszkańców podczas II wojny światowej na 18,20 miliarda przedwojennych złotych (według wartości złotówki z sierpnia 1939 roku), czyli 45,3 miliardów dolarów (według wartości obecnej).

O teraz PiS będzie kultury uczył! Chamy i złodzieje będą kulturę lansowac - ale jaja! A pieniążki publiczne prawda? Oni się tylko przy tym lansują - ladna propaganda przedwyborcza. Co byście nie zrobili i tak przegracie te wybory!