Łowicz zasługuje na rozwój - wywiad z Grzegorzem Schreiberem

O aktywizacji sportowej i wspieraniu młodych ludzi w edukacji, o budowie pomnika ofiar katastrofy smoleńskiej w Łowiczu, geotermii i mieszkalnictwie rozmawialiśmy z sekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Grzegorzem Schreiberem.

Pana dzisiejsza (17 lutego – przyp. red.) wizyta związana jest z rozgrywanym w Łowiczu turniejem Futsal Młoda Ekstraklasa. Czy to dzięki Panu Łowicz jest jednym z siedmiu miast – obok Łodzi, Kutna, Sieradza, Wieruszowa, Pabianic i Zduńskiej Woli – w których się on odbywa?

Grzegorz Schreiber: Cały turniej objąłem honorowym patronatem i to ja jestem jego inicjatorem. Wybór miejsc, w tym Łowicza został dokonany przez organizatorów zgodnie z moją sugestią.

Temat sportu nie jest Panu obcy. Swego czasu był Pan m.in. podsekretarzem stanu w Ministerstwie Sportu i Turystyki. Jak zachęciłby Pan młodzież do aktywności fizycznej?

G. Sch.: Generalnie młodzi ludzie dużą wagę przywiązują do elektronicznych form komunikacji, co wiąże się ze spędzaniem przez nich sporej ilości czasu przed różnymi monitorami, ekranami telewizyjnymi. Odciągnięcie ich od tych sprzętów staje się wyzwaniem naszych czasów, bo za chwilę zapomną, czym jest sport a nawet rekreacja. Znakomitą formułą na okres jesienno-zimowy jest futsal. To kuźnia młodych talentów. Do turnieju zapraszamy kluby sportowe, ale też klasy, szkoły.

Chętnie popiera Pan inicjatywy związane z edukacją młodych ludzi, dba o pamięć historyczną. Jest Pan również jednym z honorowych patronów IV. edycji Festiwalu Historycznego „Tradycja i Pamięć”, którego, nawiasem mówiąc, zeszłoroczny finał odbył się niedaleko Łowicza, w Stadninie Koni Walewice. Proszę powiedzieć, czym różni się tegoroczna edycja tego konkursu od poprzednich?

G. Sch. - Finał pierwszej miał miejsce w Łowiczu, drugi w Toruniu, a tegoroczny odbędzie się we Włocławku. Rokrocznie staramy się, by ten konkurs miał swój temat przewodni. Wojny napoleońskie były tematem zeszłorocznej edycji, dlatego finał bezspornie musiał odbyć się w Walewicach.

Rzeczywiście, przecież tam przyszedł na świat nieślubny syn Napoleona i Marii Walewskiej, Aleksander, który pełnił funkcję ministra spraw zagranicznych Francji.

G. Sch. – Tak. A w tym roku motywem przewodnim są „Drogi do niepodległości”.

Wiele emocji wzbudzają plany radnych miejskich w Łowiczu, zgodnie z którymi kamień upamiętniający katastrofę rządowego samolotu z 10 kwietnia 2010 roku ma zostać odsłonięty w 8. rocznicę tej tragedii. Na portalach internetowych, gdzie podano tę informację, pojawiło się mnóstwo komentarzy, mówiąc delikatnie – niepopierających tej inicjatywy. Wynika z nich, że zbyt dużo jest już pomników w Łowiczu, że te 10 tys. zł, które mają być na to przeznaczone, można inaczej spożytkować, finansując na przykład miejski żłobek, dając je potrzebującym, etc. Co może Pan powiedzieć przeciwnikom odsłonięcia takiego kamienia-pomnika w Łowiczu? Czy można tę inicjatywę sprowadzać jedynie do chęci, cytuję, „podlizania się partii rządzącej”?

G. Sch. - Dramat, który wydarzył się w 2010 roku, który został uznany przez polski parlament tamtej kadencji – wówczas przecież Prawo i Sprawiedliwość nie miało większości ani w sejmie, ani w senacie – za największą tragedię w dziejach naszego narodu od II wojny światowej, to tego typu dramatu nie wolno zapominać. Pomniki zawsze były elementem budowania świadomości historycznej. Służyły i służą podtrzymaniu takiej świadomości i zawsze będą powstawały tam, gdzie tego chcą społeczności lokalne. Zawsze będą spory wokół nich. Początkowo zdawało się, że nikt nie jest w stanie w tej kwestii podzielić Polaków. Okazało się jednak inaczej. Pamiętajmy, że w tej tragedii zginął kwiat naszego narodu, nie tylko prezydent, jego żona i jego urzędnicy, ale też wojskowi, przedstawiciele innych partii politycznych i organizacji, osoby spoza życia politycznego. Mówienie, że jest to jakieś „podlizywanie się” nie mieści mi się w głowie, jest po prostu obrzydliwe.

Coraz więcej faktów przedstawianych w ogólnopolskich mediach świadczy o tym, że nie był to zwykły wypadek. Czy uda się jednoznacznie rozwiać wszelkie wątpliwości związane z tym wydarzeniem? Pytam o to, ponieważ należy Pan również do parlamentarnego zespołu ds. zbadania przyczyn tej tragedii.

G. Sch. – Trudno rozwikłać tę zagadkę, chociażby dlatego, że nie dysponujemy wieloma dowodami rzeczowymi, takimi jak wrak samolotu…

Jednak naukowcy i z tym dają sobie radę.

G. Sch. – Tak, radzą sobie, jesteśmy coraz bliżej rozwiązania tej zagadki. Cały czas pracuje komisja Antoniego Macierewicza. Mam nadzieję, że niebawem zapoznamy się z wynikami jej prac.

Ważnym tematem dla łowiczan jest również sprawa geotermii. Miasto stara się o pozyskanie ponad 20 mln złotych z NFOŚiGW na próbne odwierty, o czym informowaliśmy naszych czytelników już w listopadzie. Czy Łowicz ma jeszcze szanse na pozyskanie tych środków? Jak z Pańskiego punktu widzenia wygląda ta sprawa?

G. Sch. – Z tego, co wiem, wynika, że wniosek miasta Łowicza znajduje się na liście rezerwowej i będzie opiniowany przez głównego geologa kraju. Jego opinia będzie wiążąca. Mam pewne obawy co do kierunku działań burmistrza. Wniosek został skierowany do subfunduszu geologicznego. Powinien być jednak przekierowany do subfunduszu geotermalnego. Apeluję do burmistrza, by jak najszybciej to uczynił, nie czekając na jego ocenę. Należy wiedzieć, na ile dysponujemy takimi wodami w Łowiczu.

Na ten temat również pojawiają się negatywne opinie. Podnoszą się głosy, że te pieniądze można przeznaczyć – podobnie jak pieniądze planowane na budowę wspomnianego pomnika – na inne, społeczne cele. Kiedy PiS wprowadzało program 500 + wiele środowisk podniosło larum, że jest to rozdawnictwo, ale kiedy samorząd szuka pieniędzy na inwestycje, odzywają się głosy, że dzięki tym pieniądzom można byłby pomóc wielu ludziom, że geotermia w Łowiczu to mrzonki...

G. Sch. - Każdy pomysł będzie budził wątpliwości pewnych grup.

Taki jest chyba urok totalnej opozycji, która zawsze znajdzie jakiś argument kontra.

G. Sch. – Jako rząd doświadczamy tej totalnej opozycji na każdym kroku. Myślę, że te same sytuacje dotyczą nie tylko rządu.

W ogólnopolskich mediach pojawia się więcej informacji na temat programu „Mieszkanie +”. Działania rządu zmierzają do zmian prawnych, które ułatwią samorządom pozyskiwanie gruntów pod budowę mieszkań, skrócą czas oczekiwania na urzędnicze decyzje, itp. Czy wie Pan, kiedy pierwsze lokale w ramach tego programu będą dostępne w Łowiczu?

G. Sch. – Dobry włodarz miasta powinien być zainteresowany, by stworzyć szansę pod budowę tego typu mieszkań. Wiem, że pewne kroki w tym kierunku zostały przez Łowicz podjęte i dobrze. Wygląda to tak, że z jednej strony do Krajowego Zasobu Nieruchomości przekazywane są grunty państwowe, w dużej mierze kolejowe. Ale też samorządy powinny oferować swoje grunty i wchodzić w specjalne spółki z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, by budować te mieszkania. Program ten jest szczególnie istotny w mniejszych miastach. Gdyby udało się je wybudować w Łowiczu, byłby to niewątpliwie sukces.

W związku z tym, że działa Pan także w parlamentarnym zespole ds. rozwiązywania problemów mieszkańców Polski powiatowo-gminnej, proszę powiedzieć, czy problemy naszej ojczyzny powiatowej są specyficzne, czy jednak podobne do trudności, z jakimi borykają się inne powiaty? Czy są związane z pozyskiwaniem funduszy na inwestycje, remonty – chociażby dróg, utrzymanie szkół, instytucji kultury?

G. Sch. – Wydaje się, że problemy miast takich jak Łowicz są podobne w skali całego kraju. Stąd ten zespół. Rozmawiamy o nich ogólnie, bo wtedy dotykamy problemów każdego z nich. W moim okręgu wyborczym są w sumie wyłącznie takie miasta: Łowicz, Kutno, Łęczyca, Zduńska Wola, Sieradz, Wieluń, Poddębice, Wieruszów. Stąd przekierowanie oferty z funduszami europejskimi właśnie do małych miast wydaje się potrzebne. Dostęp do środków europejskich przez lata nastawiony był na wielkie aglomeracje. Dopiero ich rozwój miał „spłynąć” na miasta mniejsze. Jest to filozofia, która jest dla nas obca i nie możemy się z nią zgodzić. Rozwój dużych miast jest ważny, ale mniejsze muszą mieć równe szanse. Stąd powstał projekt adresowany do pięciuset miast powiatowych, które w jakiś sposób zostały poszkodowane w procesie transformacji po roku 1990, straciły na przykład swą funkcję wojewódzką. Chodzi o pokazywanie możliwości rozwoju. Do tej pory nikt nie interesował się chociażby rozwojem mieszkalnictwa w takim mieście jak Łowicz. Deweloperzy byli zainteresowani wielkimi miastami. Łowicz tracił przez to swoje możliwości rozwojowe, bo tracił mieszkańców. Jeśli uda się taki kierunek rozwoju ustalić, to w ciągu paru lat nabierze on dynamiki i zapobiegnie sytuacji, z którą mamy obecnie do czynienia, że powstają firmy, a nie mają rąk do pracy. Musimy stworzyć warunki mieszkaniowe i odpowiednie warunki pracy.

I wyższe pensje..

G.Sch. – Oczywiście, to się z tym wiąże.