W łowickim „Alcatraz”

Grupa młodzieży z ZSP nr 2 RCKUiP w Łowiczu odwiedziła Zakład Karny w Łowiczu, gdzie spotkała się z pięcioma osadzonymi, którzy przechodzą terapię w związku z ich uzależnieniem od narkotyków.

Pomysłodawcami wizyty byli opiekunowie uczniów: Piotr Sumiński i Grzegorz Chojnacki, którzy również uczestniczyli w tym nietypowym spotkaniu. Inicjatywa była możliwa dzięki przychylności Dariusza Wiśniewskiego, kierownika oddziału terapeutycznego w Łowickim Zakładzie Karnym, który pozytywnie odpowiedział na wystosowane przez szkołę pismo.

Kiedy uczniowie znaleźli się po drugiej stronie „muru”, oddzielni od świata wysokim ogrodzeniem z drutami kolczastymi udali się na salę, gdzie rozpoczęło się spotkanie. Na wstępie Dariusz Wiśniewski kilkoma zdaniami przybliżył młodzieży istotę problemu narkomanii, zapewnił również, że takich opowieści nie przeczyta się w żadnej książce. Osadzeni po kolei przybliżyli mechanizmy wchodzenia na drogę uzależnienia, a w konsekwencji łamania prawa i znalezienia się w więzieniu. Omówili sześć etapów prowadzących do narkomanii. - W życiu każdego z naszych rozmówców problemy zawsze zaczynały się niewinnie- od ciekawości, chęci dorównania innym czy dodania sobie odwagi. Efekty tych „niewinnych” prób zaprowadziły ich do wyzbycia się uczuć i braku rozróżniania, co jest dobre a co złe, w związku z czym dopuszczali się rożnych przestępstw, nie mając świadomości, co tak naprawdę robią. Głód narkotyczny, jaki przeżywali, opisywali jako straszny i niewyobrażalny. To on popychał ich do najgorszych działań. Byleby zdobyć pieniądze i kupić upragniony narkotyk. Szybkie i trwałe uzależnienie spowodowało, że zniszczyli nie tylko swoje życie, ale i swoich bliskich – wspomina wizytę Grzegorz Chojnacki.

Dziś z bólem mówią o utracie żon, które ich zostawiły czy braku relacji z dziećmi. Narkotyki wszelkiego rodzaju, alkohol, a nawet leki spowodowały ogromne zniszczenie w ich psychice i pozbawiły normalnego życia. Obecnie uczą się emocji, starają się odbudować to, co zniszczyli. Pomóc w tym mają kolejne terapie.

W trakcie spotkania z osadzonymi młodzież ZSP nr 2 miała okazję zapytać o nurtujące ich sprawy. Aby rozmowa przebiegła swobodnie, opiekunowie na kilka minut opuścili salę. Uczniowie wypełnili także ankietę, w której anonimowo opisali wrażenia z wizyty.