Burmistrz nie dostrzegł złamania przepisów przez dyrektorkę

W ostatni poniedziałek, 14 lipca z inicjatywy burmistrza Krzysztofa Jana Kalińskiego doszło do spotkania z przedstawicielami rady rodziców działającej przy Zespole Szkół przy ul. Grunwaldzkiej.

Na spotkaniu oprócz burmistrza i ośmiu członków rady rodziców, w tym sekretarki szkoły, obecna była Małgorzata Nowak, naczelnik Wydziału Spraw Społecznych w ratuszu. Do kompetencji tego wydziału należy m.in. nadzorowanie działalności łowickich szkół podstawowych i gimnazjalnych.

W trwającym ok. 2 godziny spotkaniu najpierw przedstawiciele rady rodziców zapoznali się z treścią pisma, które zostało złożone przez wiceprzewodniczącą rady do Urzędu Miejskiego 25 czerwca. Nie zostało ono podpisane, choć jego autorami mają być rodzice uczniów Zespołu szkół. Ilu z nich miało poprzeć opinię w nim wyrażoną, tego nie wiemy. Wiadomo jednak, że pismo zawiera szereg zastrzeżeń pod adresem dyrektor szkoły Wioletty Puszcz, wśród nich zarzuty odnoszenia się z wyższością i w niekulturalny sposób do uczniów oraz pracowników szkoły czy niewłaściwe wydatkowanie pieniędzy pochodzących ze składek rodziców. Pismo tej samej treści trafiło również do delegatury Kuratorium Oświaty w Skierniewicach, które przeprowadzi kontrolę w placówce. Po zapoznaniu się z jego tekstem część rodziców skomentowała je krótko – jako żenujące.

Wioletta Puszcz w odpowiedzi na wspomniane pismo nie zgodziła się z żadnym zarzutem stawianym przez anonimowych rodziców, przypuszczając że autorem pisma jest jeden z nich. Na ten temat odbyła również rozmowę z burmistrzem.

Nim jednak rzeczona skarga wpłynęła do ratusza, 6 czerwca w szkole odbyło się spotkanie rady rodziców. Pojawiło się na nim tylko 5 rodziców, a także dyrektorka, która zaproponowała, aby zrezygnować w tym roku z nagród książkowych dla najlepszych uczniów, gdyż szkoły na to nie stać. Ponadto, zdaniem Puszcz, książka jako nagroda nie jest już atrakcyjna. Wyróżnione dzieci miały otrzymać symboliczne dyplomy, za czym opowiedziała się obecna na zebraniu większość rodziców.

Jednak tydzień później (13.06) rodzice ponownie się spotkali, tym razem w liczniejszym gronie i podjęli decyzję, że dzieci jednak otrzymają książki. Dyrektorka oznajmiła więc, że jeśli tak postanowiono, to zakupem książek powinni zająć się rodzice. Obowiązek ten wzięła na siebie wiceprzewodnicząca rady rodziców, która została z tym sama. Zdaniem części rodziców kobieta jednak „niepotrzebnie robi z siebie cierpiętnicę”, gdyż dobrowolnie zdecydowała się tym zająć oraz nikogo nie prosiła o pomoc.

Samo stanowisko burmistrza w sprawie przyznawania książek dla najlepszych uczniów na koniec roku szkolnego jest jednoznaczne. Jego zdaniem tego rodzaju nagrody powinny być przyznawane, choć może należałoby zmienić kryterium, na podstawie którego uczniowie otrzymywaliby książki. Te w tym roku odbierał statystycznie co 3 uczeń „Trójki”.

Na poniedziałkowym spotkaniu nerwowa atmosfera niejednokrotnie udzielała się uczestnikom, czego przejawem było wchodzenie sobie w zdanie oraz wzajemne zarzuty. Część z rodziców zarzucała wiceprzewodniczącej, że przez cały rok nie była szczególnie zainteresowana działalnością rady, a teraz nagle wykazuje się aktywnością, która polega głównie na krytykowaniu dyrektorki. W odpowiedzi wiceprzewodnicząca odparła, że gdy tylko była powiadamiana o spotkaniach rady i miała możliwość na nie przyjść, to zawsze była obecna. Jej zdaniem celowo zapraszano tych rodziców, którzy sprzyjają dyrektorce, aby mieli oni przewagę nad głosami przeciwnymi. Nie kryła przy tym rozgoryczenia, stwierdzając że w radzie większość jest przeciwko niej. Jak podkreślają rodzice krytykujący dyrektorkę, żądają oni po prostu sprawiedliwości oraz chcą jak najlepiej dla swoich dzieci.

Kolejna sporna kwestia dotyczyła źródeł sfinansowania podświetlanych gablot na puchary zdobyte przez uczniów szkoły. Jak przyznała wiceprzewodnicząca rady, w tej sprawie słyszała od dyrektorki trzy różne wersje – że gabloty miały być szkole podarowane, później ich koszt miał być o połowę niższy, a ostatecznie miano przeznaczyć na nie pieniądze ze szkolnych zasobów, a nie ze środków rady rodziców. O tym, że pieniądze na gabloty na pewno nie pochodzą ze składek rodziców, zapewniała przewodnicząca rady rodziców.

Inne kontrowersje związane są z monitoringiem zainstalowanym w szkole. Niektórzy z rodziców są zdania, że są one umiejscowione w złych miejscach, nie ma ich np. w szatni. Jednak pozostali uważają, że ilość kamer jest ograniczona ze względu na finanse i należy docenić to, że w ogóle są. W przyszłości, gdy szkoła będzie miała na to środki pieniężne, można myśleć o rozbudowaniu monitoringu.

Dużo czasu poświęcono na sprawę odmowy dostępu do dokumentacji rady rodziców. 26 czerwca wiceprzewodnicząca spotkała się z wyraźną odmową dyrektorki, z tego powodu, że okres tuż przed zakończeniem roku szkolnego to nie najlepszy moment. Ostatecznie kobieta mogła zapoznać się z interesującymi ją dokumentami, ale tylko w obecności kilku członków rady i po uprzednim umówieniu się na konkretny termin. Z drugiej strony niektóre matki zasiadające w radzie przyznały, że dotychczas nie spotkały się z odmową. W tym przypadku negatywna odpowiedź podyktowana była najpierw niesprzyjającym terminem, a później, po zakończeniu roku szkolnego, obawą o to, czy dokumenty będą bezpieczne, gdy wiceprzewodnicząca otrzyma do nich dostęp.

Po tym co usłyszał burmistrz, przyznał on że nie widzi łamania przepisów przez dyrektor Wiolettę Puszcz. Jego zdaniem cała sytuacja wynika z przyczyn technicznych i sprawie powinna się przyjrzeć komisja rewizyjna działająca przy radzie.

W opinii wiceprzewodniczącej, rada rodziców jest organem autonomicznym i niezależnym od szkoły czy od dyrektor. Wobec tego obecność dyrektorki na zebraniach rady rodziców powinna być możliwa tylko wtedy, gdy rodzice wyraziliby taką wolę. Owszem, dyrektorka mogłaby sugerować na co przeznaczyć pieniądze z kasy rady, ale w tym celu powinna wystosować pismo, którym rada zajęłaby się na kolejnym spotkaniu i w głosowaniu jawnym zdecydowała co z taką propozycją zrobić.

Niezupełnie zgodził się z tym Kaliński, który uważa, że szkołę i jej potrzeby najlepiej zna dyrektor i współpraca między gospodarzem szkoły a radą jest sytuacją pożądaną. Pomysł, aby dyrektorka uczestniczyła w spotkaniach rady tylko na wyraźne życzenie rodziców, jest jego zdaniem nietrafiony.

Trudno powiedzieć, aby dzięki temu spotkaniu konflikt został zażegnany. Widzieliśmy bowiem dwa nie tyle wrogie obozy, co dwie grupy bardzo różniące się wizją funkcjonowania szkoły, jak i samej rady rodziców. Obie twierdzą, że zależy im na dobru placówki, choć ta w związku z zaistniałą sytuacją na pewno straci na wizerunku.