Powiatowa siurpryza ludowa (psl), Paweł Bejda marszałkiem?

Przedziwne na Ziemi Łowickiej były to wybory, choć na pojedyncze rozstrzygnięcia, w Łowiczu i niektórych gminach, musimy zaczekać do dogrywki o stanowiska burmistrza i wójtów. Dokładnie do Andrzejek. Przedziwność wyników polega przede wszystkim na niespodziewanie wysokim wyniku Polskiego Stronnictwa Ludowego, co moim zdaniem w znacznej mierze polegało na wielkim szczęściu w losowaniu.

Przedziwne na Ziemi Łowickiej były to wybory, choć na pojedyncze rozstrzygnięcia, w Łowiczu i niektórych gminach, musimy zaczekać do dogrywki o stanowiska burmistrza i wójtów. Dokładnie do Andrzejek. Przedziwność wyników polega przede wszystkim na niespodziewanie wysokim wyniku Polskiego Stronnictwa Ludowego, co moim zdaniem w znacznej mierze polegało na wielkim szczęściu w losowaniu. To trochę tak, jeśli piłkarze Legii po wygraniu grupy, trafiliby w fazie pucharowej Ligi Europejskiej ponownie na Celtic Glasgow, któremu już raz, a nawet dwa, sprawili tęgie lanie, a nie na Inter Mediolan albo Sewillę. Kibice już teraz modlą się o takie zrządzenie losu. Tym bardziej, że Celticowi trzeba coś udowodnić.

Z ciężkim sercem to piszę, ale wiele osób głosuje (choć chwała im za to, że w ogóle idą na wybory) trochę, jakby grali w toto-lotka. Na chybił trafił. W samym Łowiczu PSL nie uzyskał ani jednego mandatu w radzie miasta, natomiast w wyborach do rady powiatu nazbierał głosów co niemiara minimalnie przegrywając tylko z PiS-em. Najprawdopodobniej będzie więc zarządzał powiatem mając starostę i kruchą, ale jednak większość w Radzie. Choć do końca nie jest to przesądzone. Zaś sukces PSL-u w wyborach do sejmiku wojewódzkiego sprawił , że to ludowcy, a nie Platforma, mają więcej szabel w owym sejmiku, więc nie wykluczone, że nowym marszałkiem województwa zostanie – jak delikatnie prorokowałem w jednym z poprzednich felietonów – Paweł Bejda. PSL zapewne będzie chciał ten stan rzeczy wykorzystać, zaś urząd marszałka jest nieporównywalny z funkcją wicewojewody, bardziej reprezentacyjną niż wspartą realną władzą. Na dodatek stołek wicewojewody być może będzie aktualny jeszcze tylko przez rok, do następnych wyborów parlamentarnych, a wojewódzkim marszałkiem jest się przez cztery lata. Chętnych jest jednak zapewne dłuższa kolejka. Wiesław Stasiak, Artur Bagieński, Marek Mazur czy Dariusz Klimczak to PSL-owskie wojewódzkie tuzy, więc szanse Pawła Bejdy, któremu jako łowiczaninowi życzę jak najlepiej, mogą okazać się iluzoryczne.

Dlaczego tak się stało? Skąd ten niespodziewany sukces ludowców? Otóż – w moim przekonaniu – w znacznej mierze dlatego, że PSL wylosował listę nr jeden. I sam ten fakt stworzył już przewagę tej partii na starcie. Karty z kandydatami poszczególnych partii i ugrupowań do rady powiatu i sejmiku były bowiem spięte ze sobą, a na wierzchu jako jedynka PSL. Więc wielu wyborców nawet nie zaglądało, co jest dalej, tylko trochę „na odczepnego” stawiało iksa przy jednym z nazwisk z pierwszej strony tego niemal zeszytu. Na dodatek wiele głosów było nieważnych, bo ludzie po prostu gubili się przy tych wyborczych zeszytach z kandydatami do rad powiatów i wojewódzkich sejmików. Naukowe, a częściej quasi naukowe, dywagacje na temat wspaniałości ludowców są w moim przekonaniu czasem warte funta kłaków, ale wyborcze procenty i słupki są nieubłagane. Bo czymże zasłużył sobie PSL w skali kraju na taki sukces? Tym, że minister Sawicki nazwał swoich kolegów-rolników frajerami? Wielokrotnie oglądałem w telewizji wypowiedzi Janusza Piechocińskiego i zawsze odnosiłem wrażenie, że są one płytkie, trochę pod publiczkę, ale jak widać taka taktyka się sprawdza. W ogóle działanie pod publikę, nawet okraszone kłamstwami, daje czasem rezultaty. Ponoć w gminie Nieborów główny kontrkandydat dotychczasowego wójta obiecywał starszym osobom podczas domowych wizyt nawet podwyżkę emerytur!

Na łowickim placu boju sromotnie poległa Platforma Obywatelska, choć jeszcze w poniedziałek rano, o czym świadczy informacja na lowicz24.eu, jej szefowa była pełna optymizmu i zadowolenia z dobrze wykonanej przedwyborczej roboty. W radzie miasta dwie osoby (to i tak sukces), w radzie powiatu jedna, za to całkowicie zblatowana z dotychczasowym układem PSL-owskim. W gminach – zero! Pomysł z kandydatem Haraśnym na łowickiego burmistrza w oczach wyborców został całkowicie skompromitowany. O ile się nie mylę, pan Haraśny uplasował się na ostatnim miejscu we wszystkich obwodach wyborczych. Gdzie, jak gdzie, ale w Łowiczu ludzie przywożeni w teczkach na ogół mają znikome szanse na wyborczy sukces. Ostatni dowód na to mieliśmy jednak dość dawno, bo 12 lat temu, kiedy o stanowisko burmistrza ubiegał się mieszkaniec stolicy, pan Bacciarelli (imienia niestety nie pamiętam), wówczas wicedyrektor Głównej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, potomek sławnego nadwornego królewskiego malarza Marcello Bacciarellego, któremu Stanisław August Poniatowski sprezentował dworek z niewielką posiadłością w Osieku, w obecnej gminie Kocierzew, zaś współczesny Bacciarelli ową pamiątkową i historyczną posiadłość wykupił, nie czekając na reprywatyzację.

W radzie powiatu mamy więc układ niemal patowy i najrozsądniejsze by było, gdyby panowie z obu, do tej pory delikatnie mówiąc mało lubiących się stron, dogadali się ze sobą i stworzyli wspólny front. Bez skakania sobie do oczu. Stanowiska i funkcje można jakoś podzielić. Skorzystać na tym może tylko łowickie społeczeństwo. Z pewnością spore pole do popisu ma przedstawiciel Platformy, Krzysztof Górski, który w kampanii przedwyborczej tyle mówił o jedności w działaniu. Może mediacji podejmie się sam Paweł Bejda, bez wątpienia autorytet na łowickim poletku politycznym. W każdym razie rozsądek powinien wziąć górę nad emocjami, choć zdaję sobie sprawę, że takie apele, jak mój, to na ogół rzucanie grochem o ścianę. A może sportowym zwyczajem urządzić przed starostwem zawody w przeciąganiu liny. Po dziesięciu z jednej i z drugiej strony. Widowisko byłoby niezłe, publika gwarantowana, a rozstrzygnięcie trochę loteryjne. Jak z numerami list wyborczych.