W ŁOK odbyła się promocja książki o twórczości Ireny Kamieńskiej

Wczoraj (13 lutego) w ramach Och! Film Festiwal poznaliśmy Irene Kamieńską jakiej nie znaliśmy. O dokumentalistce związanej z Łowiczem opowiedziała Urszula Tes, autorka książki „Człowiek, zbiorowość, pamięć w filmach dokumentalnych Ireny Kamieńskiej”.

Podczas kameralnego spotkania w małej sali łowickiego kina autorka książki, która jak się okazuje nie ukazuje jedynie twórczości Pani Ireny, przedstawiła obraz kobiety, dla której film i przekazywanie ponadczasowych prawd obrazem, było całym życiem.

Urszula Tes, która obecnie wykłada na Akademii Ignatianum w Krakowie, jest filmoznawcą i autorką artykułów m.in. o kinie dokumentalnym i autorskim, przyznała, że rozpoczynając pracę nad książką nie wiedziała jak trudne zadanie  przed sobą postawiła.

- Informacji i materiałów na temat twórczości Kamieńskiej było tak mało, że w pewnym momencie pomyślałam, że to nie może się udać. Nie pomógł też fakt, że bohaterka mojej książki spaliła wszelkie dokumenty i notatki. Jednak mój charakter nie pozwolił mi na rezygnację i po długich próbach i rozmowach z Panią Ireną udało mi się odtworzyć wiele szczegółów.

Autorka opowiedziała zarówno o drodze jaką przeszłą Kamieńska, aby spełnić swoje marzenie o łódzkiej „filmówce”, jak i o najważniejszych filmach w jej twórczości. „Łowicka” dokumentalistka w swym dorobku ma ponad 30 filmów dokumentalnych m.in.  słynny debiut „Dzień dobry dzieci” (1966),  „Zapora” (1976), „Robotnice” (1980), czy dokument o doktorze Relidze „Na otwartym sercu” (1986). Była również laureatką wielu konkursów i nagród na Festiwalach. Jak zaznaczyła Urszula Tes – niezwykła kobieta, dla której w filmach „obraz kobiety” był szczególnie ważny.

Irena Maria Kamieńska urodziła się 29 lutego 1928 r. w Łyszkowicach. Początkowo uczyła się w domu, potem m.in. w szkole sióstr bernardynek w Łowiczu oraz w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Łowiczu. W Łodzi ukończyła studia stomatologiczne, jednak praktyka w zawodzie nigdy nie dawał jej satysfakcji. Spełnienie odnalazła dopiero w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. Zmarła  kilka miesięcy przed publikacją książki, 3 kwietnia 2016 r.