Feliks St. Chojecki – wspomnienie o wyjątkowym człowieku (foto)

14 marca 2025 roku o godzinie 7:00 w Łowiczu odszedł Feliks St. Chojecki – ukochany mąż, tata, dziadek, teść, adwokat, żołnierz, podróżnik, miłośnik historii ziemi łowickiej i wielki orędownik regionalizmu. Był człowiekiem niezwykle zasłużonym dla kultury i społeczności lokalnej, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy, artystyczny i rodzinny.

Dzieciństwo i edukacja

Feliks St. Chojecki urodził się 7 marca 1941 roku w Bednarach jako pierworodny syn Tadeusza i Ewy z Chojeckich. To miejsce było dla niego wyjątkowe – często wspominał rodzinne strony, uwieczniając je w swoich obrazach i akwarelach. W Bednarach też uczęszczał do siedmioletniej Szkoły Podstawowej, mieszczącej się w nieistniejącym już dzisiaj, drewnianym budynku.

Jego nauczycielka języka polskiego, Maria Kieszkowska, zaszczepiła w nim miłość do literatury, ortografii i kaligrafii. To dzięki niej przez lata kaligrafował swoje pamiętniki i kroniki rodzinne, ozdabiając je starannym pismem i zdobieniami. Ze szkoły podstawowej wyniósł również zainteresowanie historią, a jego marzenia o podróżach zaczęły kiełkować już w dzieciństwie.

Kontynuował naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im. Krystyny Idzikowskiej w Zdunach – szkole, która otwierała drogę na studia młodzieży z regionu. Maturę zdał w 1960 roku, a następnie rozpoczął studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Łódzkiego, które ukończył w 1965 roku.

Kariera prawnicza

Po studiach rozpoczął aplikację prokuratorską, a po jej zakończeniu został prokuratorem w Korpusie Wymiaru Sprawiedliwości Wojska Polskiego. Zdecydował się jednak na inną drogę – w 1972 roku został wpisany na listę adwokatów w Izbie Adwokackiej w Łodzi. Przez lata prowadził sprawy z zakresu prawa cywilnego i karnego, pełnił funkcję kierownika Zespołu Adwokackiego w Łowiczu, a od lat 90. prowadził własną kancelarię adwokacką. Do ostatnich dni życia był aktywnym adwokatem.

Pasja do historii i kultury

Historia i kultura dawnych Słowian zajmowały w jego sercu szczególne miejsce. Aktywnie działał w Łowickim Towarzystwie Przyjaciół Nauk, publikując artykuły w Rocznikach Łowickich.  W swych badaniach genealogicznych obejmujących między innymi archiwa metrykalne Arcybiskupów Gnieźnieńskich, ustalił nieprzerwany ciąg swoich przodków aż do Tomasza Kopieiek, który zamieszkiwał Bednary w XVII wieku.

Wraz z żoną Alicją zgromadził bogaty księgozbiór, a każdy wolumin oznaczał własnoręcznie zaprojektowanym ekslibrisem. Jego pamiętniki i kroniki rodzinne dokumentowały zarówno przełomowe wydarzenia, jak i codzienne chwile. Był nie tylko archiwistą własnej rodziny, ale także znawcą historii osadnictwa na Mazowszu oraz orędownikiem kultury regionu, obyczajów i tradycji polskiej wsi.

Podróże i sztuka

Jego życiową pasją były podróże – odbył ich ponad sto, dokumentując każdą w formie zdjęć i pamiątek, takich jak kilimy z Peru czy kolekcja motyli. 

Jego artystyczna dusza przejawiała się również w malarstwie – w licznych akwarelach uwiecznił piękne krajobrazy, zabytki oraz sceny z życia codziennego.

Człowiek pełen ciepła

Feliks St. Chojecki był nie tylko znakomitym prawnikiem i historykiem, ale również człowiekiem niezwykle otwartym na ludzi. Nigdy nie ograniczał się do zdawkowego „dzień dobry” – każda rozmowa z nim była pełna pasji, anegdot i życzliwości.

Jego życie to historia miłości do żony Alicji, wieloletniej dyrektor Łowickiego Oddziału Biura Podróży „ORBIS”, którą darzył ogromnym uczuciem. Ich miłość była niezwykła – najlepszym tego dowodem są listy, które pisał do żony w czasie pracy w Prokuraturze Wojskowej w Olsztynie. Przepisane kaligrafią i zebrane w oddzielny tom, stały się rodzinnym skarbem. 7 marca 2025 roku, w dniu swoich 84. urodzin, przekazał je żonie, córce Magdalenie Chojeckiej-Sobczak, zięciowi Pawłowi Sobczakowi i ukochanemu wnukowi Jankowi.

Pożegnanie

Feliks St. Chojecki odszedł w wieku 84 lat, pozostawiając po sobie bogaty dorobek i piękne wspomnienia w sercach bliskich i społeczności łowickiej. Pogrzeb odbędzie się 24 marca o godzinie 11:30 na Cmentarzu Katedralnym w Łowiczu.

Niech pamięć o Nim pozostanie żywa wśród tych, którzy mieli zaszczyt go znać.