Wanda Zuchora o Wielkanocy, ale i działalności w Klubie Seniora

Jednym z najstarszych stowarzyszeń działających w Łowiczu jest Klub Seniora „Radość”, w ramach którego działa grupa „Uśmiech seniora”. O jego działalności, ale także o Świętach Wielkiej Nocy opowiada pochodząca z gminy Domaniewice Wanda Zuchora.

Grupa „Uśmiech seniora” funkcjonuje przy Klubie Seniora „Radość” od około 2012 roku. Jej założycielami było dwie osoby – Krystyna Kunikowska oraz pan Włodzimierz. - Część osób była zainteresowana wierszami, które członkowie grupy sami pisali i czytali podczas spotkań, a inni piosenkami, do których przygrywał wspomniany pan Włodzimierz.

W 2019 roku do grupy dołączyła Wanda Zuchora. - Już po około 1,5 miesiąca wzięłam udział w wydarzeniu pn. „Serce sercu”, w którym grupa zaprezentowała swój artystyczny dorobek. Wówczas z Mieczysławem Wachurą zatańczyłam do piosenki „Czy to walc?”.

Był to początek prężnej działalności Wandy Zuchory w grupie „Uśmiech seniora”, która wraz ze Stanisławem Krężołkiem oraz Marią Politowicz tworzą grupę decyzyjną. - Aktualnie nasza grupa liczy około 20 osób, bo ciągle nam ktoś nam przybywa.

Grupa przy okazji różnych uroczystości klubowych, ale nie tylko, prezentuje rodzajowe scenki teatralne, ale i wiersze napisane przez członków klubu, piosenki czy ukochany przez Wandę taniec. - Pomimo peselu mamy chęć, energię, fascynacje, pasje i zainteresowania, więc co nam siie uda, to robimy.

- Bardzo często to ja piszę scenariusze przedstawień na różne klubowe wydarzenia, które później przedstawiam grupie i wspólnie je czasem modyfikujemy. Następnie dzieliśmy się kwestiami i rozpoczynamy próby, wyjaśnia pani Wanda. - Wiem, że nie zawsze wszystko się uda, ale my jesteśmy amatorami. Niemniej podążamy za programem z troszkę wyższej półki, aby nie opowiadać głupotek, jak to czasem bywa w kabaretach. Ja tą dziedzinę omijam, bo jej nie czuję, dodaje.

- Są jednak w grupie osoby, które same napisały skecze, z którymi wystąpiły podczas konkursów i zajęły w nich wysokie miejsca, przyznaje z dumą. - Ja osobiście bym musiała najpierw pojechać na kilka takich wydarzeń, nawet bez bezpośredniego uczestnictwa, aby zobaczyć czego ludzie oczekują.

Wanda Zuchora przyznaje, że w grupie panuje bardzo rodzinna atmosfera. - Ja osobiście wszystkich jej członków traktuję jak braci i siostry. Dlatego też staramy się większość uroczystości, w tym także Wielkanoc, celebrować razem w mniejszym bądź większym gronie.

Członkini Klubu Seniora, która jako dziecko mieszkała z rodziną we wsi Sapy w gminie Domaniewice, podzieliła się z nami również wspomnieniami świątecznymi z dzieciństwa.

Jedną z tradycji wielkanocnych, jaką zapamiętała z młodości jest dyngus, czyli paczka, na którą składały się m.in. słodycze czy owoce, a która przygotowywana byłą przez chrzestnych.

W domu rodzinnym pani Wandy kultywowało się również tradycje, które są już zapominane, bowiem przed świętami sypało się piaskiem, grabiło liście.

Wiele z tradycji, tj. pójście do kościoła z baziami w Niedzielę Palmową czy polewanie wodą w Lany Poniedziałek jest jednak pamiętanych do dzisiaj. - Ja już nawet daleko z domu nie wychodziłam, bo wiedziałam, że coś się zadzieje. Później byłam jednak niezadowolona, bo musiałam to sprzątać.

- Któregoś roku mama uszyła mi wełniak, więc przy uroczystościach kościelnych z dumą ubrana w tej strój nosiłam różaniec, wspomina.

Po założeniu rodziny Wanda Zuchora nie zapomniała o tradycjach ludowych czy kościelnych związanych z Wielkanocą. Jest zatem i pójście do kościoła z palemką czy ze święconką. Na stole przyozdobionym akcentami świątecznymi nie brakuje jajek pod różną postacią, barszczu białego czy śledzi.

- Aktualnie przygotowania do świąt oraz ich spędzanie jest już trochę inne niż dawniej, bo córki są już dorosłe i mają swoje rodziny

Nasza rozmówczyni z okazji świąt Wielkiej Nocy wszystkim życzy wyważonego spokoju, szacunku dla siebie, ale również bliskich, a przede wszystkim zdrowia.