5 lat Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Łowiczu

Wczoraj (18.04) w restauracji Szkiełka odbyła się uroczystość jubileuszu 5-lecia istnienia Stowarzyszenia Łowickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.

 

 

W uroczystość brali udział słuchacze uniwersytetu (ponad 100 osób) oraz licznie zaproszeni goście. Nie zabrakło władz miejskich i powiatowych oraz przedstawicieli innych tego typu uniwersytetów z całej Polski. W czasie spotkania opowiedziano o najważniejszych wydarzeniach pięcioletniej historii ŁUTW oraz prezentacji poszczególnych kół zainteresowań działających w ramach uniwersytetu.    Zasadniczym punktem uroczystości było nadanie tytułu Honorowego Członka Łowickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, zaszczytu tego dostąpiła pierwsza prezes  uniwersytetu Anna Burakowska oraz Maciej Malangiewicz - dyrektor Łowickiego Ośrodka Kultury, w którym swoją siedzibę ma uniwersytet.   W dobie starzejących się społeczeństw idea Uniwersytetów Trzeciego Wieku wydaje się być niezbędna. Tylko w Polsce tego typu stowarzyszeń istnieje ponad sto. Możemy być dumni z prężnie rozwijającej się tego typu działalności w Łowiczu. Obok systematycznych prelekcji ŁUTW prowadzi liczne sekcje i koła zainteresowań: literackie, kulinarne, wycinankarsko-kwiaciarskie, informatyczne, języka angielskiego, robótek ręcznych, rowerowe, gimnastyczne, nordic walking i aerobiku w basenie. Niebawem powstaną kolejne: plastyczne, aktorskie, taneczne, czy fotograficzne. Jak mówi prezes łowickiego uniwersytetu pani Bożena Wójt: podejmujemy nowe wyzwania, wychodzimy do ludzi niosąc radość i pogodę ducha.    Z okazji jubileuszu pięciolecia wydano niewielki biuletyn informacyjny Łowickiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, znajdujemy w nim kilka refleksji słuchaczy uniwersytetu na jego temat. Kilka z nich szczególnie oddają idee tego typu stowarzyszeń:   Gdy zostałam sama, dzieci się usamodzielniły, nie mam wolnych dni, tak absorbujące są zajęcia na Uniwersytecie. Jadzia, lat 62.   Sport to zdrowie. Ze zgrzybiałej emerytki, dzięki basenowi i aerobikowi, dorównuje fizycznie mojej 45-letniej córce. Jagoda, lat 67.   Moje wnuki przepytują mnie z angielskich słówek i mają z tego wielką radość. Ola, lat 72.